80g’s stories

Και καθώς πέφτει η ζύμη ωμή στο ταψί

δαχτυλάκι μικρό πετάγεται  και κλέβει λίγο από το μέλλον της

Ξεχωρίζει γεύσεις η γλώσσα και κρατάει αυτή που αγαπάει απ’ όλες πιο πολύ

Και ζηλιάρικο αγόρι ετών 59 θέλει αυτό που κρατώ και με μανία φυσάω στον αέρα

Απαγορεύεται το κάπνισμα μέσα στο σπίτι λέμε και μόνο οι μικροί μπορούν

 

Λαμπιόνια που αποφεύγω να δω γιατί αν δω θα αρχίσω να φαντάζομαι τον φουσκωτό κοιλαρά που γελάει δυνατά να μου δίνει αυτό που τόσο ποθώ

Μα το ξέρω πως όταν φαντάζεσαι κάτι δε γίνεται ποτέ και γι’ αυτό σφίγγω τα μάτια  και φεύγω από το σαλόνι

 

Μικρή ετών 8 που αναλογικά με ξεπέρασε στη στροφή στα χρόνια

Και όμως παίζει από μένα πιο πολύ και σήμερα τα έβαλε με ένα κομμάτι ψωμί και το πετάει από δω και από κεί και μετά το χάνει και τρέχει η κυρία Σωτηρία να της το βρει

Και γω γελάω γιατί δεν έχει νόημα να της δείξει που είναι

Χαλάει το παιχνίδι ρε μαμάαα

 

Και μείον μία ρυτίδα σήμερα γιατί το βράδυ κάποιος ήρθε και με σκέπασε

Και άφησε ζεστό φιλί στο μέτωπο

Και το μέτωπο ήρθε και έλιωσε γιατί έχει ξεσυνηθίσει

Και  ξημέρωσε πιο καθαρό

Και είναι τέτοιο το μυστήριο που κανείς δε τολμά να το εξηγήσει

 

Και σήμερα παραμονή πρέπει να ψάξω πάλι να βρώ εκείνο το αστέρι που κάθε χρόνο αφήνουμε ευχές η μία για την άλλη με την κολλητή

Δε χρειάζεται να είναι στον ουρανό

Να πρόπερσι το δικό μου ήταν σε έναν βρώμικο τοίχο και της Ε σ’ ένα δενδράκι

 

Και το ξέρω δεν βγαίνουν πάντα οι ευχές αληθινές

 

Η μήπως βγαίνουν?

 

Καλά Χριστούγεννα….